Çağatay

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish جغتای (Cağatay).

Pronunciation

  • IPA(key): /tʃaːtaj/
  • Hyphenation: Ça‧ğa‧tay

Proper noun

Çağatay

  1. Chaghatay (Mongol ruler)
  2. a male given name

Declension

Declension of Çağatay
singular plural
nominative Çağatay Çağataylar
accusative Çağatay'ı Çağatayları
dative Çağatay'a Çağataylara
locative Çağatay'da Çağataylarda
ablative Çağatay'dan Çağataylardan
genitive Çağatay'ın Çağatayların
Possessive forms of Çağatay
singular plural
benim (my) Çağatay'ım Çağataylarım
Çağatay'larım
senin (your) Çağatay'ın Çağatayların
Çağatay'ların
onun (his/her/its) Çağatay'ı Çağatayları
Çağatay'ları
bizim (our) Çağatay'ımız Çağataylarımız
Çağatay'larımız
sizin (your) Çağatay'ınız Çağataylarınız
Çağatay'larınız
onların (their) Çağatay'ı
Çağatayları
Çağatay'ları 		Çağatayları
Çağatay'ları

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.