αἰχμαλόω
Ancient Greek
Etymology
From αἰχμή (aikhmḗ, “spear, war”) + -όω (-óō, verb-forming suffix). (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛkʰ.maˈlo.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɛx.maˈlo.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ex.maˈlo.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ex.maˈlo.o/
Verb
αἰχμαλόω • (aikhmalóō)
- (Koine, rare) alternative form of αἰχμαλωτίζω (aikhmalōtízō, “to take prisoner”)
Inflection
Present: αἰχμαλῶ, αἰχμαλοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | αἰχμαλῶ | αἰχμαλοῖς | αἰχμαλοῖ | αἰχμαλοῦτον | αἰχμαλοῦτον | αἰχμαλοῦμεν | αἰχμαλοῦτε | αἰχμαλοῦσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | αἰχμαλῶ | αἰχμαλοῖς | αἰχμαλοῖ | αἰχμαλῶτον | αἰχμαλῶτον | αἰχμαλῶμεν | αἰχμαλῶτε | αἰχμαλῶσῐ(ν) | |||||
| optative | αἰχμαλοίην / αἰχμαλοῖμῐ | αἰχμαλοίης / αἰχμαλοῖς | αἰχμαλοίη / αἰχμαλοῖ | αἰχμαλοῖτον / αἰχμαλοίητον | αἰχμαλοίτην / αἰχμαλοιήτην | αἰχμαλοῖμεν / αἰχμαλοίημεν | αἰχμαλοῖτε / αἰχμαλοίητε | αἰχμαλοῖεν / αἰχμαλοίησᾰν | |||||
| imperative | αἰχμάλου | αἰχμαλούτω | αἰχμαλοῦτον | αἰχμαλούτων | αἰχμαλοῦτε | αἰχμαλούντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | αἰχμαλοῦμαι | αἰχμαλοῖ | αἰχμαλοῦται | αἰχμαλοῦσθον | αἰχμαλοῦσθον | αἰχμαλούμεθᾰ | αἰχμαλοῦσθε | αἰχμαλοῦνται | ||||
| subjunctive | αἰχμαλῶμαι | αἰχμαλοῖ | αἰχμαλῶται | αἰχμαλῶσθον | αἰχμαλῶσθον | αἰχμαλώμεθᾰ | αἰχμαλῶσθε | αἰχμαλῶνται | |||||
| optative | αἰχμαλοίμην | αἰχμαλοῖο | αἰχμαλοῖτο | αἰχμαλοῖσθον | αἰχμαλοίσθην | αἰχμαλοίμεθᾰ | αἰχμαλοῖσθε | αἰχμαλοῖντο | |||||
| imperative | αἰχμαλοῦ | αἰχμαλούσθω | αἰχμαλοῦσθον | αἰχμαλούσθων | αἰχμαλοῦσθε | αἰχμαλούσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | αἰχμαλοῦν | αἰχμαλοῦσθαι | |||||||||||
| participle | m | αἰχμαλῶν | αἰχμαλούμενος | ||||||||||
| f | αἰχμαλοῦσᾰ | αἰχμαλουμένη | |||||||||||
| n | αἰχμαλοῦν | αἰχμαλούμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Related terms
- αἰχμάλωτος (aikhmálōtos)
- αἰχμή (aikhmḗ)
Further reading
- αἰχμαλόω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
- αἰχμαλόω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011