φοιτέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

φοιτέω • (phoitéō)

  1. Ionic form of φοιτᾰ́ω (phoitắō)
    • 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, The Histories 1.27:
      ὦ πάτερ, τὰ κάλλιστα πρότερον κοτὲ καὶ γενναιότατα ἡμῖν ἦν ἔς τε πολέμους καὶ ἐς ἄγρας φοιτέοντας εὐδοκιμέειν: νῦν δὲ ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληίσας ἔχεις, οὔτε τινὰ δειλίην μοι παριδὼν οὔτε ἀθυμίην νῦν τε τέοισί με χρὴ ὄμμασι ἔς τε ἀγορὴν καὶ ἐξ ἀγορῆς φοιτέοντα φαίνεσθαι
      ô páter, tà kállista próteron kotè kaì gennaiótata hēmîn ên és te polémous kaì es ágras phoitéontas eudokiméein: nûn dè amphotérōn me toútōn apoklēísas ékheis, oúte tinà deilíēn moi paridṑn oúte athumíēn nûn te téoisí me khrḕ ómmasi és te agorḕn kaì ex agorês phoitéonta phaínesthai
      (please add an English translation of this quotation)
    • Nonnus of Panopolis, Dionysiaca 1.321-322:
      ὄφρα μὲν εἰν Ἀρίμοις ἐπεφοίτεε Κάδμος ἀλήτης, τόφρα δὲ Δικταίης ὑπὲρ ᾐόνος ὑγροπόρος βοῦς ἐκ λοφιῆς ἀδίαντον ἑῆς ἀπεθήκατο κούρην.
      óphra mèn ein Arímois epephoítee Kádmos alḗtēs, tóphra dè Diktaíēs hupèr ēiónos hugropóros boûs ek lophiês adíanton heês apethḗkato koúrēn.
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

An Ionic imperfect form ἐπεφοίτεε (epephoítee) is attested.

Conjugation

   Present: φοιτέω (Ionic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοιτέω φοιτέεις φοιτέει φοιτέετον φοιτέετον φοιτέομεν φοιτέετε φοιτέουσῐ(ν)
subjunctive φοιτέω φοιτέῃς φοιτέῃ φοιτέητον φοιτέητον φοιτέωμεν φοιτέητε φοιτέωσῐ(ν)
optative φοιτέοιμῐ φοιτέοις φοιτέοι φοιτέοιτον φοιτεοίτην φοιτέοιμεν φοιτέοιτε φοιτέοιεν
imperative   φοίτεε φοιτεέτω φοιτέετον φοιτεέτων   φοιτέετε φοιτεόντων
active
infinitive φοιτέειν
participle m φοιτέων
f φοιτέουσᾰ
n φοιτέον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: φοιτέω (Ionic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοιτέω φοιτεῖς φοιτεῖ φοιτεῖτον φοιτεῖτον φοιτεῦμεν φοιτεῖτε φοιτεῦσῐ(ν)
subjunctive φοιτέω φοιτῇς φοιτῇ φοιτῆτον φοιτῆτον φοιτέωμεν φοιτῆτε φοιτέωσῐ(ν)
optative φοιτέοιμι φοιτέοις φοιτέοι φοιτέοιτον φοιτεοίτην φοιτέοιμεν φοιτέοιτε φοιτέοιεν
imperative   φοίτει φοιτείτω φοιτεῖτον φοιτείτων   φοιτεῖτε φοιτεύντων
active
infinitive φοιτεῖν
participle m φοιτέων
f φοιτεῦσᾰ
n φοιτεῦν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: φοίτεσκον (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φοίτεσκον φοίτεσκες φοίτεσκε(ν) φοιτέσκετον φοιτεσκέτην φοιτέσκομεν φοιτέσκετε φοίτεσκον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.