слоужитель
Old Church Slavonic
Etymology
слоужити (služiti, “to serve”) + -тель (-telĭ)
Noun
слоужител҄ь • (služitelʹĭ) m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | слоужитель služitelĭ |
слоужителꙗ služitelja |
слоужители služiteli |
| genitive | слоужителꙗ služitelja |
слоужителю služitelju |
слоужитель služitelĭ |
| dative | слоужителю, слоужителеви služitelju, služitelevi |
слоужителема služitelema |
слоужителемъ služitelemŭ |
| accusative | слоужитель, слоужителꙗ služitelĭ, služitelja |
слоужителꙗ služitelja |
слоужителѧ služitelę |
| instrumental | слоужителемь služitelemĭ |
слоужителема služitelema |
слоужители služiteli |
| locative | слоужители služiteli |
слоужителю služitelju |
слоужителихъ služitelixŭ |
| vocative | слоужителю služitelju |
слоужителꙗ služitelja |
слоужители služiteli |
References
- Mali staroslavensko-hrvatski rječnik, Matica hrvatska, Zagreb, 2004
- Старославянский словарь (по рукописям X-XI веков), Русский язык, Москва 1994