քարկատել
Old Armenian
Verb
քարկատել • (kʻarkatel)
- infinitive of քարկատեմ (kʻarkatem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | քարկատել (kʻarkatel) |
| genitive | քարկատելոյ (kʻarkateloy) |
| dative | քարկատելոյ (kʻarkateloy) |
| accusative | քարկատել (kʻarkatel) |
| ablative | քարկատելոյ (kʻarkateloy) |
| instrumental | քարկատելով (kʻarkatelov) |
| locative | քարկատել (kʻarkatel) |