քարտաւատել
Old Armenian
Verb
քարտաւատել • (kʻartawatel)
- infinitive of քարտաւատեմ (kʻartawatem)
Declension
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | քարտաւատել (kʻartawatel) |
| genitive | քարտաւատելոյ (kʻartawateloy) |
| dative | քարտաւատելոյ (kʻartawateloy) |
| accusative | քարտաւատել (kʻartawatel) |
| ablative | քարտաւատելոյ (kʻartawateloy) |
| instrumental | քարտաւատելով (kʻartawatelov) |
| locative | քարտաւատել (kʻartawatel) |