قي
Arabic
Etymology 1
Noun
قِيّ • (qiyy) m
- verbal noun of قَوِيَ (qawiya) (form I)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | قِي qī |
الْقِي al-qī |
قِي qī |
| nominative | قِيٌّ qiyyun |
الْقِيُّ al-qiyyu |
قِيُّ qiyyu |
| accusative | قِيًّا qiyyan |
الْقِيَّ al-qiyya |
قِيَّ qiyya |
| genitive | قِيٍّ qiyyin |
الْقِيِّ al-qiyyi |
قِيِّ qiyyi |
Etymology 2
Verb
قِي • (qī) (form I) /qiː/
- second-person feminine singular imperative of وَقَى (waqā)