كفيل

Arabic

Root
ك ف ل (k f l)
5 terms

Etymology

فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb كَفَلَ (kafala, to guarantee).

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.fiːl/
  • Rhymes: -iːl

Noun

كَفِيل • (kafīlm (plural كُفَلاَء)

  1. guarantor, attestor, bailsman, avower, bondsman, surety

Declension

Declension of noun كَفِيل (kafīl)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal كَفِيل
kafīl
الْكَفِيل
al-kafīl
كَفِيل
kafīl
nominative كَفِيلٌ
kafīlun
الْكَفِيلُ
al-kafīlu
كَفِيلُ
kafīlu
accusative كَفِيلًا
kafīlan
الْكَفِيلَ
al-kafīla
كَفِيلَ
kafīla
genitive كَفِيلٍ
kafīlin
الْكَفِيلِ
al-kafīli
كَفِيلِ
kafīli
dual indefinite definite construct
informal كَفِيلَيْن
kafīlayn
الْكَفِيلَيْن
al-kafīlayn
كَفِيلَيْ
kafīlay
nominative كَفِيلَانِ
kafīlāni
الْكَفِيلَانِ
al-kafīlāni
كَفِيلَا
kafīlā
accusative كَفِيلَيْنِ
kafīlayni
الْكَفِيلَيْنِ
al-kafīlayni
كَفِيلَيْ
kafīlay
genitive كَفِيلَيْنِ
kafīlayni
الْكَفِيلَيْنِ
al-kafīlayni
كَفِيلَيْ
kafīlay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal كُفَلاَأ
?
الْكُفَلاَأ
?
كُفَلاَأ
?
nominative كُفَلاَأٌ
?
الْكُفَلاَأُ
?
كُفَلاَأُ
?
accusative كُفَلاَءًا
?
الْكُفَلاَأَ
?
كُفَلاَأَ
?
genitive كُفَلاَأٍ
?
الْكُفَلاَأِ
?
كُفَلاَأِ
?

Descendants

  • Azerbaijani: kəfil
  • Kazakh: кепіл (kepıl)
  • Macedonian: ќефил (ḱefil)
  • Ottoman Turkish: كفیل (kefil)
  • Romanian: chefil
  • Uyghur: كېپىل (këpil)
  • Uzbek: kafil