प्रहसन

Sanskrit

Noun

प्रहसन • (prahasana) stemn

  1. laughter, amusement, mockery (Uttara., Hit.)
  2. (rhetoric) satire, sarcasm
  3. (comedy) farcical comedy (Daśar., Sāh., etc.)

Declension

Neuter a-stem declension of प्रहसन
singular dual plural
nominative प्रहसनम् (prahasanam) प्रहसने (prahasane) प्रहसनानि (prahasanāni)
accusative प्रहसनम् (prahasanam) प्रहसने (prahasane) प्रहसनानि (prahasanāni)
instrumental प्रहसनेन (prahasanena) प्रहसनाभ्याम् (prahasanābhyām) प्रहसनैः (prahasanaiḥ)
dative प्रहसनाय (prahasanāya) प्रहसनाभ्याम् (prahasanābhyām) प्रहसनेभ्यः (prahasanebhyaḥ)
ablative प्रहसनात् (prahasanāt) प्रहसनाभ्याम् (prahasanābhyām) प्रहसनेभ्यः (prahasanebhyaḥ)
genitive प्रहसनस्य (prahasanasya) प्रहसनयोः (prahasanayoḥ) प्रहसनानाम् (prahasanānām)
locative प्रहसने (prahasane) प्रहसनयोः (prahasanayoḥ) प्रहसनेषु (prahasaneṣu)
vocative प्रहसन (prahasana) प्रहसने (prahasane) प्रहसनानि (prahasanāni)

References