அண்ணாச்சி

Tamil

Etymology

From அண்ணன் (aṇṇaṉ).

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): /aɳːaːt͡ɕːi/

Noun

அண்ணாச்சி • (aṇṇācci)

  1. (dialectal) elder brother

Declension

i-stem declension of அண்ணாச்சி (aṇṇācci)
singular plural
nominative
aṇṇācci 		அண்ணாச்சிகள்
aṇṇāccikaḷ
vocative அண்ணாச்சியே
aṇṇācciyē 		அண்ணாச்சிகளே
aṇṇāccikaḷē
accusative அண்ணாச்சியை
aṇṇācciyai 		அண்ணாச்சிகளை
aṇṇāccikaḷai
dative அண்ணாச்சிக்கு
aṇṇāccikku 		அண்ணாச்சிகளுக்கு
aṇṇāccikaḷukku
benefactive அண்ணாச்சிக்காக
aṇṇāccikkāka 		அண்ணாச்சிகளுக்காக
aṇṇāccikaḷukkāka
genitive 1 அண்ணாச்சியுடைய
aṇṇācciyuṭaiya 		அண்ணாச்சிகளுடைய
aṇṇāccikaḷuṭaiya
genitive 2 அண்ணாச்சியின்
aṇṇācciyiṉ 		அண்ணாச்சிகளின்
aṇṇāccikaḷiṉ
locative 1 அண்ணாச்சியில்
aṇṇācciyil 		அண்ணாச்சிகளில்
aṇṇāccikaḷil
locative 2 அண்ணாச்சியிடம்
aṇṇācciyiṭam 		அண்ணாச்சிகளிடம்
aṇṇāccikaḷiṭam
sociative 1 அண்ணாச்சியோடு
aṇṇācciyōṭu 		அண்ணாச்சிகளோடு
aṇṇāccikaḷōṭu
sociative 2 அண்ணாச்சியுடன்
aṇṇācciyuṭaṉ 		அண்ணாச்சிகளுடன்
aṇṇāccikaḷuṭaṉ
instrumental அண்ணாச்சியால்
aṇṇācciyāl 		அண்ணாச்சிகளால்
aṇṇāccikaḷāl
ablative அண்ணாச்சியிலிருந்து
aṇṇācciyiliruntu 		அண்ணாச்சிகளிலிருந்து
aṇṇāccikaḷiliruntu

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.