இருமையின்மை

Tamil

Etymology

Compound of இருமை (irumai, “duality”) +‎ இன்மை (iṉmai, “absence”).

Pronunciation

  • IPA(key): /iɾumaijinmai/

Adjective

இருமையின்மை • (irumaiyiṉmai)

  1. non-binary

Declension

ai-stem declension of இருமையின்மை (irumaiyiṉmai) (singular only)
singular plural
nominative
irumaiyiṉmai 		-
vocative இருமையின்மையே
irumaiyiṉmaiyē 		-
accusative இருமையின்மையை
irumaiyiṉmaiyai 		-
dative இருமையின்மைக்கு
irumaiyiṉmaikku 		-
benefactive இருமையின்மைக்காக
irumaiyiṉmaikkāka 		-
genitive 1 இருமையின்மையுடைய
irumaiyiṉmaiyuṭaiya 		-
genitive 2 இருமையின்மையின்
irumaiyiṉmaiyiṉ 		-
locative 1 இருமையின்மையில்
irumaiyiṉmaiyil 		-
locative 2 இருமையின்மையிடம்
irumaiyiṉmaiyiṭam 		-
sociative 1 இருமையின்மையோடு
irumaiyiṉmaiyōṭu 		-
sociative 2 இருமையின்மையுடன்
irumaiyiṉmaiyuṭaṉ 		-
instrumental இருமையின்மையால்
irumaiyiṉmaiyāl 		-
ablative இருமையின்மையிலிருந்து
irumaiyiṉmaiyiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.