கரண்டி
Tamil
Etymology
Cognate with Malayalam കരണ്ടി (karaṇṭi), Telugu గరిటె (gariṭe). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- IPA(key): /kaɾaɳɖi/
Noun
கரண்டி • (karaṇṭi)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | karaṇṭi |
கரண்டிகள் karaṇṭikaḷ |
| vocative | கரண்டியே karaṇṭiyē |
கரண்டிகளே karaṇṭikaḷē |
| accusative | கரண்டியை karaṇṭiyai |
கரண்டிகளை karaṇṭikaḷai |
| dative | கரண்டிக்கு karaṇṭikku |
கரண்டிகளுக்கு karaṇṭikaḷukku |
| benefactive | கரண்டிக்காக karaṇṭikkāka |
கரண்டிகளுக்காக karaṇṭikaḷukkāka |
| genitive 1 | கரண்டியுடைய karaṇṭiyuṭaiya |
கரண்டிகளுடைய karaṇṭikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கரண்டியின் karaṇṭiyiṉ |
கரண்டிகளின் karaṇṭikaḷiṉ |
| locative 1 | கரண்டியில் karaṇṭiyil |
கரண்டிகளில் karaṇṭikaḷil |
| locative 2 | கரண்டியிடம் karaṇṭiyiṭam |
கரண்டிகளிடம் karaṇṭikaḷiṭam |
| sociative 1 | கரண்டியோடு karaṇṭiyōṭu |
கரண்டிகளோடு karaṇṭikaḷōṭu |
| sociative 2 | கரண்டியுடன் karaṇṭiyuṭaṉ |
கரண்டிகளுடன் karaṇṭikaḷuṭaṉ |
| instrumental | கரண்டியால் karaṇṭiyāl |
கரண்டிகளால் karaṇṭikaḷāl |
| ablative | கரண்டியிலிருந்து karaṇṭiyiliruntu |
கரண்டிகளிலிருந்து karaṇṭikaḷiliruntu |
Derived terms
- குழிக்கரண்டி (kuḻikkaraṇṭi)
- முள் கரண்டி (muḷ karaṇṭi)
References
University of Madras (1924–1936) “கரண்டி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press