கவித்தம்
Tamil
Etymology
Borrowed from Prakrit, from Sanskrit कपित्थ (kapittha). Doublet of கபித்தம் (kapittam).
Pronunciation
- IPA(key): /kɐʋɪt̪ːɐm/
Noun
கவித்தம் • (kavittam)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | kavittam |
கவித்தங்கள் kavittaṅkaḷ |
| vocative | கவித்தமே kavittamē |
கவித்தங்களே kavittaṅkaḷē |
| accusative | கவித்தத்தை kavittattai |
கவித்தங்களை kavittaṅkaḷai |
| dative | கவித்தத்துக்கு kavittattukku |
கவித்தங்களுக்கு kavittaṅkaḷukku |
| benefactive | கவித்தத்துக்காக kavittattukkāka |
கவித்தங்களுக்காக kavittaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | கவித்தத்துடைய kavittattuṭaiya |
கவித்தங்களுடைய kavittaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | கவித்தத்தின் kavittattiṉ |
கவித்தங்களின் kavittaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | கவித்தத்தில் kavittattil |
கவித்தங்களில் kavittaṅkaḷil |
| locative 2 | கவித்தத்திடம் kavittattiṭam |
கவித்தங்களிடம் kavittaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | கவித்தத்தோடு kavittattōṭu |
கவித்தங்களோடு kavittaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | கவித்தத்துடன் kavittattuṭaṉ |
கவித்தங்களுடன் kavittaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | கவித்தத்தால் kavittattāl |
கவித்தங்களால் kavittaṅkaḷāl |
| ablative | கவித்தத்திலிருந்து kavittattiliruntu |
கவித்தங்களிலிருந்து kavittaṅkaḷiliruntu |