வெற்றிலை
Tamil
Etymology
Compound of வெற்று (veṟṟu, “plain, empty”) + இலை (ilai, “leaf”). Cognate with Malayalam വെറ്റില (veṟṟila).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋerːilai/, [ʋetrilai]
Noun
வெற்றிலை • (veṟṟilai) (plural வெற்றிலைகள்)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | veṟṟilai |
வெற்றிலைகள் veṟṟilaikaḷ |
| vocative | வெற்றிலையே veṟṟilaiyē |
வெற்றிலைகளே veṟṟilaikaḷē |
| accusative | வெற்றிலையை veṟṟilaiyai |
வெற்றிலைகளை veṟṟilaikaḷai |
| dative | வெற்றிலைக்கு veṟṟilaikku |
வெற்றிலைகளுக்கு veṟṟilaikaḷukku |
| benefactive | வெற்றிலைக்காக veṟṟilaikkāka |
வெற்றிலைகளுக்காக veṟṟilaikaḷukkāka |
| genitive 1 | வெற்றிலையுடைய veṟṟilaiyuṭaiya |
வெற்றிலைகளுடைய veṟṟilaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வெற்றிலையின் veṟṟilaiyiṉ |
வெற்றிலைகளின் veṟṟilaikaḷiṉ |
| locative 1 | வெற்றிலையில் veṟṟilaiyil |
வெற்றிலைகளில் veṟṟilaikaḷil |
| locative 2 | வெற்றிலையிடம் veṟṟilaiyiṭam |
வெற்றிலைகளிடம் veṟṟilaikaḷiṭam |
| sociative 1 | வெற்றிலையோடு veṟṟilaiyōṭu |
வெற்றிலைகளோடு veṟṟilaikaḷōṭu |
| sociative 2 | வெற்றிலையுடன் veṟṟilaiyuṭaṉ |
வெற்றிலைகளுடன் veṟṟilaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | வெற்றிலையால் veṟṟilaiyāl |
வெற்றிலைகளால் veṟṟilaikaḷāl |
| ablative | வெற்றிலையிலிருந்து veṟṟilaiyiliruntu |
வெற்றிலைகளிலிருந்து veṟṟilaikaḷiliruntu |