ἀγγελούμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lǔː.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈlu.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlu.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlu.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlu.me.non/

Participle

ᾰ̓γγελούμενον • (ăngeloúmenon)

nominative/accusative/vocative neuter singular of ᾰ̓γγελούμενος (ăngeloúmenos)