ἀγειρόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡeː.ró.me.non/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡiˈro.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈro.me.non/

Participle

ἀγειρόμενον • (ageirómenon)

nominative/accusative/vocative neuter singular of ἀγειρόμενος (ageirómenos)