ἀναλυτέε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ly.té.e/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.lyˈte.e/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.lyˈte.e/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.lyˈte.e/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.liˈte.e/

Adjective

ἀνᾰλῠτέε • (anălŭtée)

masculine vocative singular of ἀναλυτέος (analutéos)