ἐναντιουμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.nan.ti.uː.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.nan.ti.uˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.nan.ti.uˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.nan.ti.uˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.nan.di.uˈme.nis/

Participle

ἐναντῐουμένοις • (enantĭouménois)

masculine/neuter dative plural of ἐναντιούμενος (enantioúmenos)