ὑπόσχεσις

Ancient Greek

Etymology

From ὑπισχνέομαι (hupiskhnéomai) +‎ -σις (-sis).

Pronunciation

 

Noun

ῠ̔πόσχεσῐς • (hŭpóskhesĭs) f (genitive ῠ̔ποσχέσεως); third declension

  1. promise, engagement
  2. profession, job

Inflection

Third declension of ἡ ῠ̔πόσχεσῐς; τῆς ῠ̔ποσχέσεως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ ῠ̔πόσχεσῐς
hē hŭpóskhesĭs 		τὼ ῠ̔ποσχέσει
tṑ hŭposkhései 		αἱ ῠ̔ποσχέσεις
hai hŭposkhéseis
Genitive τῆς ῠ̔ποσχέσεως
tês hŭposkhéseōs 		τοῖν ῠ̔ποσχεσέοιν
toîn hŭposkheséoin 		τῶν ῠ̔ποσχέσεων
tôn hŭposkhéseōn
Dative τῇ ῠ̔ποσχέσει
tēî hŭposkhései 		τοῖν ῠ̔ποσχεσέοιν
toîn hŭposkheséoin 		ταῖς ῠ̔ποσχέσεσῐ / ῠ̔ποσχέσεσῐν
taîs hŭposkhésesĭ(n)
Accusative τὴν ῠ̔πόσχεσῐν
tḕn hŭpóskhesĭn 		τὼ ῠ̔ποσχέσει
tṑ hŭposkhései 		τᾱ̀ς ῠ̔ποσχέσεις
tā̀s hŭposkhéseis
Vocative ῠ̔πόσχεσῐ
hŭpóskhesĭ 		ῠ̔ποσχέσει
hŭposkhései 		ῠ̔ποσχέσεις
hŭposkhéseis
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: υπόσχεση (ypóschesi)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.