-άλα

Modern Greek coinage which follows patterns set out in such word groups as πηλαλώ (pilaló, “run”) → πηλάλα (pilála, “running”) and κεφάλι (kefáli, “head”) → κεφάλα (kefála, “big head”).

• IPA^(key): /ˈala/

-άλα • (-ála) f

1. added to a verb, to create nouns or adverbs describing an action or the resulting action:

   ‎τρέχω (trécho, “run”) + ‎-άλα (-ála) → ‎τρεχάλα (trechála, “running, at full speed”)

   ‎κρεμώ (kremó, “hang”) + ‎-άλα (-ála) → ‎κρεμάλα (kremála, “noose, gallows”)

   ‎φεύγω (févgo, “leave”) + ‎-άλα (-ála) → ‎φευγάλα (fevgála, “flight, escape”)

   ‎φουσκώνω (fouskóno, “inflate, blow up”) + ‎-άλα (-ála) → ‎φουσκάλα (fouskála, “blister”)