Duygu

See also: duygu and duyğu

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): /duj.ɡu/

Proper noun

Duygu

  1. a female given name from the common noun duygu (“feeling”)

Declension

Declension of Duygu
singular plural
nominative Duygu Duygular / Duygu'lar
accusative Duygu'yu Duyguları / Duygu'ları
dative Duygu'ya Duygulara / Duygu'lara
locative Duygu'da Duygularda / Duygu'larda
ablative Duygu'dan Duygulardan / Duygu'lardan
genitive Duygu'nun Duyguların / Duygu'ların
Possessive forms of Duygu
singular plural
benim (my) Duygu'm Duygularım
Duygu'larım
senin (your) Duygu'n Duyguların
Duygu'ların
onun (his/her/its) Duygu'su Duyguları
Duygu'ları
bizim (our) Duygu'muz Duygularımız
Duygu'larımız
sizin (your) Duygu'nuz Duygularınız
Duygu'larınız
onların (their) Duygu'su
Duyguları
Duygu'ları 		Duyguları
Duygu'ları
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.