Reconstruction:Old Dutch/slipan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *slīpan.
Verb
*slīpan
Conjugation
Conjugation of *slīpan (strong class 1)
| infinitive | *slīpan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *slīpo, *slīpon | *slēp |
| 2nd person singular | *slīpis | *slipi |
| 3rd person singular | *slīpit | *slēp |
| 1st person plural | *slīpun | *slipon |
| 2nd person plural | *slīpit | *slipot |
| 3rd person plural | *slīpunt | *slipon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *slīpe | *slipi |
| 2nd person singular | *slīpis | *slipi |
| 3rd person singular | *slīpe | *slipi |
| 1st person plural | *slīpin | *slipin |
| 2nd person plural | *slīpit | *slipit |
| 3rd person plural | *slīpin | *slipin |
| imperative | present | |
| singular | *slīp | |
| plural | *slīpet | |
| participle | present | past |
| *slīpandi | *slipan, *gislipan | |