Reconstruction:Old Dutch/wandilon
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *wandalōn.
Verb
*wandilon
Inflection
Conjugation of *wandilon (weak class 2)
| infinitive | *wandilon | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *wandilo, *wandilon | *wandiloda |
| 2nd person singular | *wandilos | *wandilodos |
| 3rd person singular | *wandilot | *wandiloda |
| 1st person plural | *wandilon | *wandilodon |
| 2nd person plural | *wandilot | *wandilodot |
| 3rd person plural | *wandilont | *wandilodon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *wandile | *wandilodi |
| 2nd person singular | *wandilis | *wandilodis |
| 3rd person singular | *wandile | *wandilodi |
| 1st person plural | *wandilin | *wandilodin |
| 2nd person plural | *wandilit | *wandilodit |
| 3rd person plural | *wandilin | *wandilodin |
| imperative | present | |
| singular | *wandilo | |
| plural | *wandilot | |
| participle | present | past |
| *wandilondi | *wandilot, *giwandilot | |
Derived terms
- giwandilon