Reconstruction:Proto-Celtic/wegnos
Proto-Celtic
Etymology
From Proto-Indo-European *weǵʰnos, from Proto-Indo-European *weǵʰ- (“to go, transport”).
Noun
*wegnos m[1]
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *wegnos | *wegnou | *wegnoi |
| vocative | *wegne | *wegnou | *wegnoi |
| accusative | *wegnom | *wegnou | *wegnons |
| genitive | *wegnī | *wegnous | *wegnom |
| dative | *wegnūi | *wegnobom | *wegnobos |
| locative | *wegnei | *? | *? |
| instrumental | *wegnū | *wegnobim | *wegnūis |
Derived terms
Descendants
- Proto-Brythonic: *gweɨn
- Welsh: gwain
- Old Irish: fén[2]
- Irish: féan
- Gaulish: *uinnos
- →⇒ Latin: covinnus
References
- ^ Matasović, Ranko (2009) “*wegno-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 408
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “fén”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language