Reconstruction:Proto-Germanic/anstijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *anstiz (“favour, affection”) + *-janą.
Pronunciation
IPA(key): /ˈɑns.ti.jɑ.nɑ̃/
Verb
*anstijaną[1]
- to ask, request
- to like, to appreciate
- to rejoice
Inflection
| active voice | passive voice | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| 1st singular | *anstijō | *anstijaų | — | *anstijai | ? | |
| 2nd singular | *anstīsi | *anstijais | *anstī | *anstijasai | *anstijaisau | |
| 3rd singular | *anstīþi | *anstijai | *anstijaþau | *anstijaþai | *anstijaiþau | |
| 1st dual | *anstijōs | *anstijaiw | — | — | — | |
| 2nd dual | *anstijaþiz | *anstijaiþiz | *anstijaþiz | — | — | |
| 1st plural | *anstijamaz | *anstijaim | — | *anstijanþai | *anstijainþau | |
| 2nd plural | *anstīþ | *anstijaiþ | *anstīþ | *anstijanþai | *anstijainþau | |
| 3rd plural | *anstijanþi | *anstijain | *anstijanþau | *anstijanþai | *anstijainþau | |
| past tense | indicative | subjunctive | ||||
| 1st singular | *anstidǭ | *anstidēdį̄ | ||||
| 2nd singular | *anstidēz | *anstidēdīz | ||||
| 3rd singular | *anstidē | *anstidēdī | ||||
| 1st dual | *anstidēdū | *anstidēdīw | ||||
| 2nd dual | *anstidēdudiz | *anstidēdīdiz | ||||
| 1st plural | *anstidēdum | *anstidēdīm | ||||
| 2nd plural | *anstidēdud | *anstidēdīd | ||||
| 3rd plural | *anstidēdun | *anstidēdīn | ||||
| present | past | |||||
| participles | *anstijandz | *anstidaz | ||||
Descendants
References
- ^ Vladimir Orel (2003) “*anstjanan”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 21