Reconstruction:Proto-Slavic/migъ
Proto-Slavic
Etymology
It can be analyzed аs a verbal noun of *migati.
Noun
*migъ m
Inflection
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | *migъ | *miga | *midzi |
| genitive | *miga | *migu | *migъ |
| dative | *migu | *migoma | *migomъ |
| accusative | *migъ | *miga | *migy |
| instrumental | *migъmь, *migomь* | *migoma | *migy |
| locative | *midzě | *migu | *midzěxъ |
| vocative | *miže | *miga | *midzi |
* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.
Descendants
- East Slavic:
- South Slavic:
- West Slavic:
Further reading
- Trubachyov, Oleg, editor (1992), “*migъ”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 19 (*męs⁽'⁾arь – *morzakъ), Moscow: Nauka, →ISBN, page 30
- Vasmer, Max (1964–1973) “миг”, in Oleg Trubachyov, transl., Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), Moscow: Progress