Reconstruction:Proto-West Germanic/marʀijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *marzijaną.
Verb
*marʀijan[1]
Inflection
| Class 1 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *marʀijan | |
| 1st sg. past | *marʀidā | |
| Infinitive | *marʀijan | |
| Genitive infin. | *marʀijannjas | |
| Dative infin. | *marʀijannjē | |
| Instrum. infin. | *marʀijannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *marʀiju | *marʀidā |
| 2nd singular | *marʀisi | *marʀidēs, *marʀidōs |
| 3rd singular | *marʀiþi | *marʀidē, *marʀidā |
| 1st plural | *marʀijum | *marʀidum |
| 2nd plural | *marʀiþ | *marʀidud |
| 3rd plural | *marʀijanþ | *marʀidun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *marʀijē | *marʀidī |
| 2nd singular | *marʀijēs | *marʀidī |
| 3rd singular | *marʀijē | *marʀidī |
| 1st plural | *marʀijēm | *marʀidīm |
| 2nd plural | *marʀijēþ | *marʀidīd |
| 3rd plural | *marʀijēn | *marʀidīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *marʀi | |
| Plural | *marʀiþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *marʀijandī | *marʀid |
Descendants
- Old English: mierran, merran
- Old Frisian: mēra
- Old Saxon: merrian
- Middle Low German: merren
- Old Dutch: *merren
- Middle Dutch: merren
- Old High German: marrjan, marran, merran, merren
- → Old French: marrir (see there for further descendants)
References
- ^ Ringe, Donald, Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 83: “PWGmc *marzijan”