Scheendijk

Dutch

Etymology

First attested as De Scheyding in 1746. Compound of dialectal scheen (boundary, border) and dijk (levee).

Pronunciation

  • Hyphenation: Scheen‧dijk

Proper noun

Scheendijk n

  1. a hamlet in Stichtse Vecht, Utrecht, Netherlands

References

  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “scheendijk”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN