Uualto
Old High German
Etymology
From walt (“power, authority”) + -o (suffix forming given names). First attested in the 8th C. CE. Cognate with Old English Wealda.
Proper noun
Uualto m
- (Bavarian) a male given name [8th–9th C. CE]
Declension
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | Uualto | Uualton, Uualtun |
| accusative | Uualton, Uualtun | Uualton, Uualtun |
| genitive | Uualten, Uualtin | Uualtōno |
| dative | Uualten, Uualtin | Uualtōm, Uualtōn |
Descendants
- Middle High German: Waldo (12th-14th C.), Walto (11th C.)
References
- Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 8, column 9, line 22
- Zusammengesetzte Handschrift: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Verbrüderungsbuch von St. Peter). Traditionen von St. Peter (Traditionscodex M) [Composite manuscript: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Book of Brotherhood of St. Peter). Traditions of St. Peter (Tradition Codex M)] (in Latin), Salzburg, Erzabtei St. Peter, Benediktinerstift, Archiv, Hs. A 1, 784-13th C., page 6