Werendijke
Dutch
Etymology
First attested as werendike in 1235. Compound of Old Dutch Werin (a personal name) and dijk (“levee”).
See also Zealandic Werendieke.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌʋeː.rə(n)ˈdɛi̯.kə/
- Hyphenation: We‧ren‧dij‧ke
- Rhymes: -ɛi̯kə
Proper noun
Werendijke n
- a hamlet in Veere, Zeeland, Netherlands
References
- van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “werendijke”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN