abducundus
Latin
Etymology
Future passive participle of abdūcō.
Participle
abdūcundus (feminine abdūcunda, neuter abdūcundum); first/second-declension participle
- which is to be removed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abdūcundus | abdūcunda | abdūcundum | abdūcundī | abdūcundae | abdūcunda | |
| genitive | abdūcundī | abdūcundae | abdūcundī | abdūcundōrum | abdūcundārum | abdūcundōrum | |
| dative | abdūcundō | abdūcundae | abdūcundō | abdūcundīs | |||
| accusative | abdūcundum | abdūcundam | abdūcundum | abdūcundōs | abdūcundās | abdūcunda | |
| ablative | abdūcundō | abdūcundā | abdūcundō | abdūcundīs | |||
| vocative | abdūcunde | abdūcunda | abdūcundum | abdūcundī | abdūcundae | abdūcunda | |