abiudykat

Polish

Etymology

From Latin abiūdicō +‎ -at. First attested in 1681–1696.

Pronunciation

Noun

abiudykat m animacy unattested

  1. (Middle Polish) denial, rejection
    Synonym: odmowa

Declension

adjectives

References

  • Marek Kunicki-Goldfinger (25.03.2020) “ABIUDYKAT”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]