absoluendus
Latin
Etymology
Future passive participle of absoluō
Participle
absoluendus (feminine absoluenda, neuter absoluendum); first/second-declension participle
- which is to be loosened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | absoluendus | absoluenda | absoluendum | absoluendī | absoluendae | absoluenda | |
| genitive | absoluendī | absoluendae | absoluendī | absoluendōrum | absoluendārum | absoluendōrum | |
| dative | absoluendō | absoluendae | absoluendō | absoluendīs | |||
| accusative | absoluendum | absoluendam | absoluendum | absoluendōs | absoluendās | absoluenda | |
| ablative | absoluendō | absoluendā | absoluendō | absoluendīs | |||
| vocative | absoluende | absoluenda | absoluendum | absoluendī | absoluendae | absoluenda | |