accrochiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of accrochiō.
Participle
accrochiātus (feminine accrochiāta, neuter accrochiātum); first/second-declension participle
- (Medieval Latin) having been encroached (upon)
- (Medieval Latin) having been appropriated (via encroachment)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | accrochiātus | accrochiāta | accrochiātum | accrochiātī | accrochiātae | accrochiāta | |
| genitive | accrochiātī | accrochiātae | accrochiātī | accrochiātōrum | accrochiātārum | accrochiātōrum | |
| dative | accrochiātō | accrochiātae | accrochiātō | accrochiātīs | |||
| accusative | accrochiātum | accrochiātam | accrochiātum | accrochiātōs | accrochiātās | accrochiāta | |
| ablative | accrochiātō | accrochiātā | accrochiātō | accrochiātīs | |||
| vocative | accrochiāte | accrochiāta | accrochiātum | accrochiātī | accrochiātae | accrochiāta | |