adproximatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adproximō.
Participle
adproximātus (feminine adproximāta, neuter adproximātum); first/second-declension participle
- alternative form of approximātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adproximātus | adproximāta | adproximātum | adproximātī | adproximātae | adproximāta | |
| genitive | adproximātī | adproximātae | adproximātī | adproximātōrum | adproximātārum | adproximātōrum | |
| dative | adproximātō | adproximātae | adproximātō | adproximātīs | |||
| accusative | adproximātum | adproximātam | adproximātum | adproximātōs | adproximātās | adproximāta | |
| ablative | adproximātō | adproximātā | adproximātō | adproximātīs | |||
| vocative | adproximāte | adproximāta | adproximātum | adproximātī | adproximātae | adproximāta | |