adulo
Catalan
Verb
adulo
- first-person singular present indicative of adular
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.du.lo/, (traditional, careful style) /aˈdu.lo/[1]
- Rhymes: -adulo, (traditional, careful style) -ulo
- Hyphenation: à‧du‧lo, (traditional, careful style) a‧dù‧lo
Verb
adulo
- first-person singular present indicative of adulare
References
- ^ adulo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams
Latin
Etymology
See adūlor.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈduː.ɫoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈd̪uː.lo]
Verb
adūlō (present infinitive adūlāre, perfect active adūlāvī, supine adūlātum); first conjugation
Usage notes
This is a regularised form of the deponent verb adūlor. It occurs in Classical Latin, even in the passive form (with a passive sense).
Conjugation
Conjugation of adūlō (first conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adūlō | adūlās | adūlat | adūlāmus | adūlātis | adūlant | ||||||
| imperfect | adūlābam | adūlābās | adūlābat | adūlābāmus | adūlābātis | adūlābant | |||||||
| future | adūlābō | adūlābis | adūlābit | adūlābimus | adūlābitis | adūlābunt | |||||||
| perfect | adūlāvī | adūlāvistī | adūlāvit | adūlāvimus | adūlāvistis | adūlāvērunt, adūlāvēre | |||||||
| pluperfect | adūlāveram | adūlāverās | adūlāverat | adūlāverāmus | adūlāverātis | adūlāverant | |||||||
| future perfect | adūlāverō | adūlāveris | adūlāverit | adūlāverimus | adūlāveritis | adūlāverint | |||||||
| passive | present | adūlor | adūlāris, adūlāre |
adūlātur | adūlāmur | adūlāminī | adūlantur | ||||||
| imperfect | adūlābar | adūlābāris, adūlābāre |
adūlābātur | adūlābāmur | adūlābāminī | adūlābantur | |||||||
| future | adūlābor | adūlāberis, adūlābere |
adūlābitur | adūlābimur | adūlābiminī | adūlābuntur | |||||||
| perfect | adūlātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adūlātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | adūlātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adūlem | adūlēs | adūlet | adūlēmus | adūlētis | adūlent | ||||||
| imperfect | adūlārem | adūlārēs | adūlāret | adūlārēmus | adūlārētis | adūlārent | |||||||
| perfect | adūlāverim | adūlāverīs | adūlāverit | adūlāverīmus | adūlāverītis | adūlāverint | |||||||
| pluperfect | adūlāvissem | adūlāvissēs | adūlāvisset | adūlāvissēmus | adūlāvissētis | adūlāvissent | |||||||
| passive | present | adūler | adūlēris, adūlēre |
adūlētur | adūlēmur | adūlēminī | adūlentur | ||||||
| imperfect | adūlārer | adūlārēris, adūlārēre |
adūlārētur | adūlārēmur | adūlārēminī | adūlārentur | |||||||
| perfect | adūlātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adūlātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | adūlā | — | — | adūlāte | — | ||||||
| future | — | adūlātō | adūlātō | — | adūlātōte | adūlantō | |||||||
| passive | present | — | adūlāre | — | — | adūlāminī | — | ||||||
| future | — | adūlātor | adūlātor | — | — | adūlantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | adūlāre | adūlārī | adūlāns | — | |||||||||
| future | adūlātūrum esse | adūlātum īrī | adūlātūrus | adūlandus | |||||||||
| perfect | adūlāvisse | adūlātum esse | — | adūlātus | |||||||||
| future perfect | — | adūlātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | adūlātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| adūlandī | adūlandō | adūlandum | adūlandō | adūlātum | adūlātū | ||||||||
References
- “adulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “adulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Portuguese
Verb
adulo
- first-person singular present indicative of adular
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /aˈdulo/ [aˈð̞u.lo]
- Rhymes: -ulo
- Syllabification: a‧du‧lo
Verb
adulo
- first-person singular present indicative of adular