adunăciune

Romanian

Etymology

From aduna +‎ -ciune.

Noun

adunăciune f (plural adunăciuni)

  1. (obsolete) gathering

Declension

Declension of adunăciune
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative adunăciune adunăciunea adunăciuni adunăciunile
genitive-dative adunăciuni adunăciunii adunăciuni adunăciunilor
vocative adunăciune, adunăciuneo adunăciunilor

References

  • adunăciune in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN