agitaturus
Latin
Etymology
Future active participle of agitō.
Participle
agitātūrus (feminine agitātūra, neuter agitātūrum); first/second-declension participle
- about to agitate
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | agitātūrus | agitātūra | agitātūrum | agitātūrī | agitātūrae | agitātūra | |
| genitive | agitātūrī | agitātūrae | agitātūrī | agitātūrōrum | agitātūrārum | agitātūrōrum | |
| dative | agitātūrō | agitātūrae | agitātūrō | agitātūrīs | |||
| accusative | agitātūrum | agitātūram | agitātūrum | agitātūrōs | agitātūrās | agitātūra | |
| ablative | agitātūrō | agitātūrā | agitātūrō | agitātūrīs | |||
| vocative | agitātūre | agitātūra | agitātūrum | agitātūrī | agitātūrae | agitātūra | |