aikaansaaminen

Finnish

Etymology

aikaansaada +‎ -minen

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɑi̯kɑːnˌsɑːminen/, [ˈɑ̝i̯kɑ̝ːnˌs̠ɑ̝ːmine̞n]
  • Rhymes: -ɑːminen
  • Syllabification(key): ai‧kaan‧saa‧mi‧nen
  • Hyphenation(key): aikaan‧saami‧nen

Noun

aikaansaaminen

  1. verbal noun of aikaansaada
    1. achieving, managing to do something

Declension

Inflection of aikaansaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative aikaansaaminen aikaansaamiset
genitive aikaansaamisen aikaansaamisten
aikaansaamisien
partitive aikaansaamista aikaansaamisia
illative aikaansaamiseen aikaansaamisiin
singular plural
nominative aikaansaaminen aikaansaamiset
accusative nom. aikaansaaminen aikaansaamiset
gen. aikaansaamisen
genitive aikaansaamisen aikaansaamisten
aikaansaamisien
partitive aikaansaamista aikaansaamisia
inessive aikaansaamisessa aikaansaamisissa
elative aikaansaamisesta aikaansaamisista
illative aikaansaamiseen aikaansaamisiin
adessive aikaansaamisella aikaansaamisilla
ablative aikaansaamiselta aikaansaamisilta
allative aikaansaamiselle aikaansaamisille
essive aikaansaamisena aikaansaamisina
translative aikaansaamiseksi aikaansaamisiksi
abessive aikaansaamisetta aikaansaamisitta
instructive — aikaansaamisin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of aikaansaaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative aikaansaamiseni aikaansaamiseni
accusative nom. aikaansaamiseni aikaansaamiseni
gen. aikaansaamiseni
genitive aikaansaamiseni aikaansaamisteni
aikaansaamisieni
partitive aikaansaamistani aikaansaamisiani
inessive aikaansaamisessani aikaansaamisissani
elative aikaansaamisestani aikaansaamisistani
illative aikaansaamiseeni aikaansaamisiini
adessive aikaansaamisellani aikaansaamisillani
ablative aikaansaamiseltani aikaansaamisiltani
allative aikaansaamiselleni aikaansaamisilleni
essive aikaansaamisenani aikaansaamisinani
translative aikaansaamisekseni aikaansaamisikseni
abessive aikaansaamisettani aikaansaamisittani
instructive — —
comitative — aikaansaamisineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative aikaansaamisesi aikaansaamisesi
accusative nom. aikaansaamisesi aikaansaamisesi
gen. aikaansaamisesi
genitive aikaansaamisesi aikaansaamistesi
aikaansaamisiesi
partitive aikaansaamistasi aikaansaamisiasi
inessive aikaansaamisessasi aikaansaamisissasi
elative aikaansaamisestasi aikaansaamisistasi
illative aikaansaamiseesi aikaansaamisiisi
adessive aikaansaamisellasi aikaansaamisillasi
ablative aikaansaamiseltasi aikaansaamisiltasi
allative aikaansaamisellesi aikaansaamisillesi
essive aikaansaamisenasi aikaansaamisinasi
translative aikaansaamiseksesi aikaansaamisiksesi
abessive aikaansaamisettasi aikaansaamisittasi
instructive — —
comitative — aikaansaamisinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative aikaansaamisemme aikaansaamisemme
accusative nom. aikaansaamisemme aikaansaamisemme
gen. aikaansaamisemme
genitive aikaansaamisemme aikaansaamistemme
aikaansaamisiemme
partitive aikaansaamistamme aikaansaamisiamme
inessive aikaansaamisessamme aikaansaamisissamme
elative aikaansaamisestamme aikaansaamisistamme
illative aikaansaamiseemme aikaansaamisiimme
adessive aikaansaamisellamme aikaansaamisillamme
ablative aikaansaamiseltamme aikaansaamisiltamme
allative aikaansaamisellemme aikaansaamisillemme
essive aikaansaamisenamme aikaansaamisinamme
translative aikaansaamiseksemme aikaansaamisiksemme
abessive aikaansaamisettamme aikaansaamisittamme
instructive — —
comitative — aikaansaamisinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative aikaansaamisenne aikaansaamisenne
accusative nom. aikaansaamisenne aikaansaamisenne
gen. aikaansaamisenne
genitive aikaansaamisenne aikaansaamistenne
aikaansaamisienne
partitive aikaansaamistanne aikaansaamisianne
inessive aikaansaamisessanne aikaansaamisissanne
elative aikaansaamisestanne aikaansaamisistanne
illative aikaansaamiseenne aikaansaamisiinne
adessive aikaansaamisellanne aikaansaamisillanne
ablative aikaansaamiseltanne aikaansaamisiltanne
allative aikaansaamisellenne aikaansaamisillenne
essive aikaansaamisenanne aikaansaamisinanne
translative aikaansaamiseksenne aikaansaamisiksenne
abessive aikaansaamisettanne aikaansaamisittanne
instructive — —
comitative — aikaansaamisinenne
third-person possessor
singular plural
nominative aikaansaamisensa aikaansaamisensa
accusative nom. aikaansaamisensa aikaansaamisensa
gen. aikaansaamisensa
genitive aikaansaamisensa aikaansaamistensa
aikaansaamisiensa
partitive aikaansaamistaan
aikaansaamistansa 		aikaansaamisiaan
aikaansaamisiansa
inessive aikaansaamisessaan
aikaansaamisessansa 		aikaansaamisissaan
aikaansaamisissansa
elative aikaansaamisestaan
aikaansaamisestansa 		aikaansaamisistaan
aikaansaamisistansa
illative aikaansaamiseensa aikaansaamisiinsa
adessive aikaansaamisellaan
aikaansaamisellansa 		aikaansaamisillaan
aikaansaamisillansa
ablative aikaansaamiseltaan
aikaansaamiseltansa 		aikaansaamisiltaan
aikaansaamisiltansa
allative aikaansaamiselleen
aikaansaamisellensa 		aikaansaamisilleen
aikaansaamisillensa
essive aikaansaamisenaan
aikaansaamisenansa 		aikaansaamisinaan
aikaansaamisinansa
translative aikaansaamisekseen
aikaansaamiseksensa 		aikaansaamisikseen
aikaansaamisiksensa
abessive aikaansaamisettaan
aikaansaamisettansa 		aikaansaamisittaan
aikaansaamisittansa
instructive — —
comitative — aikaansaamisineen
aikaansaamisinensa
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.