alimaarit

Ingrian

Etymology

From ali- (under-) +‎ maarit (bunk).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈɑliˌmɑːrit/, [ˈɑlʲiˌmɑːrĭd]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈɑliˌmɑːrit/, [ˈɑliˌmɑːrid̥]
  • Rhymes: -ɑːrit
  • Hyphenation: a‧li‧maa‧rit

Noun

alimaarit (plural only)

  1. bottom bunk

Declension

Declension of alimaarit (type 5/vahti, no gradation)
singular plural
nominative alimaarit
genitive alimaariin, alimaariloin
partitive alimaarija, alimaariloja
illative alimaarii, alimaariloihe
inessive alimaariis, alimaarilois
elative alimaariist, alimaariloist
allative alimaariille, alimaariloille
adessive alimaariil, alimaariloil
ablative alimaariilt, alimaariloilt
translative alimaariiks, alimaariloiks
essive alimaariinna, alimaariloinna, alimaariin, alimaariloin
exessive1) alimaariint, alimaariloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 691