anagramowy
Polish
Etymology
From anagram + -owy. First attested in 1883.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.na.ɡraˈmɔ.vɘ/
- Rhymes: -ɔvɘ
- Syllabification: a‧na‧gra‧mo‧wy
Adjective
anagramowy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, linguistics) anagram
Declension
Declension of anagramowy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | anagramowy | anagramowa | anagramowe | anagramowi | anagramowe | |
| genitive | anagramowego | anagramowej | anagramowego | anagramowych | ||
| dative | anagramowemu | anagramowej | anagramowemu | anagramowym | ||
| accusative | anagramowego | anagramowy | anagramową | anagramowe | anagramowych | anagramowe |
| instrumental | anagramowym | anagramową | anagramowym | anagramowymi | ||
| locative | anagramowym | anagramowej | anagramowym | anagramowych | ||
Related terms
verb
References
Further reading
- anagramowy in Polish dictionaries at PWN
- anagramowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego