annicto
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [anˈnɪk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [anˈnik.t̪o]
Verb
annictō (present infinitive annictāre); first conjugation, no passive, no perfect or supine stems
- alternative form of adnictō
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | annictō | annictās | annictat | annictāmus | annictātis | annictant | ||||||
| imperfect | annictābam | annictābās | annictābat | annictābāmus | annictābātis | annictābant | |||||||
| future | annictābō | annictābis | annictābit | annictābimus | annictābitis | annictābunt | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | annictem | annictēs | annictet | annictēmus | annictētis | annictent | ||||||
| imperfect | annictārem | annictārēs | annictāret | annictārēmus | annictārētis | annictārent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | annictā | — | — | annictāte | — | ||||||
| future | — | annictātō | annictātō | — | annictātōte | annictantō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | annictāre | — | annictāns | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| annictandī | annictandō | annictandum | annictandō | — | — | ||||||||
References
- “annicto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- annicto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.