annutriens
Latin
Etymology
Present participle of annūtriō
Participle
annūtriēns (genitive annūtrientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | annūtriēns | annūtrientēs | annūtrientia | ||
| genitive | annūtrientis | annūtrientium | |||
| dative | annūtrientī | annūtrientibus | |||
| accusative | annūtrientem | annūtriēns | annūtrientēs annūtrientīs |
annūtrientia | |
| ablative | annūtriente annūtrientī1 |
annūtrientibus | |||
| vocative | annūtriēns | annūtrientēs | annūtrientia | ||
1When used purely as an adjective.