appretiandus
Latin
Etymology
Future passive participle of appretiō
Participle
appretiandus (feminine appretianda, neuter appretiandum); first/second-declension participle
- which is to be appraised
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | appretiandus | appretianda | appretiandum | appretiandī | appretiandae | appretianda | |
| genitive | appretiandī | appretiandae | appretiandī | appretiandōrum | appretiandārum | appretiandōrum | |
| dative | appretiandō | appretiandae | appretiandō | appretiandīs | |||
| accusative | appretiandum | appretiandam | appretiandum | appretiandōs | appretiandās | appretianda | |
| ablative | appretiandō | appretiandā | appretiandō | appretiandīs | |||
| vocative | appretiande | appretianda | appretiandum | appretiandī | appretiandae | appretianda | |