arciturus
Latin
Etymology
Future active participle of arcō.
Participle
arcitūrus (feminine arcitūra, neuter arcitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | arcitūrus | arcitūra | arcitūrum | arcitūrī | arcitūrae | arcitūra | |
| genitive | arcitūrī | arcitūrae | arcitūrī | arcitūrōrum | arcitūrārum | arcitūrōrum | |
| dative | arcitūrō | arcitūrae | arcitūrō | arcitūrīs | |||
| accusative | arcitūrum | arcitūram | arcitūrum | arcitūrōs | arcitūrās | arcitūra | |
| ablative | arcitūrō | arcitūrā | arcitūrō | arcitūrīs | |||
| vocative | arcitūre | arcitūra | arcitūrum | arcitūrī | arcitūrae | arcitūra | |