arinkjóll
Old Norse
Etymology
Kenning of arinn (“hearth, fireplace”) + kjóll (“ship”).
Noun
arinkjóll m (genitive arinkjóls, plural arinkjólar)
- (poetic) house
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | arinkjóll | arinkjóllinn | arinkjólar | arinkjólarnir |
| accusative | arinkjól | arinkjólinn | arinkjóla | arinkjólana |
| dative | arinkjóli | arinkjólinum | arinkjólum | arinkjólunum |
| genitive | arinkjóls | arinkjólsins | arinkjóla | arinkjólanna |