avrättning

Swedish

Alternative forms

Etymology

From avrätta +‎ -ning.

Noun

avrättning c

  1. execution (event or act of putting someone who can not reasonably defend themselves to death (as punishment))

Declension

Declension of avrättning
nominative genitive
singular indefinite avrättning avrättnings
definite avrättningen avrättningens
plural indefinite avrättningar avrättningars
definite avrättningarna avrättningarnas

Derived terms

References