bilindik

Turkish

Etymology

From bil- (to know) +‎ -il (passive suffix) +‎ -dik, from Proto-Turkic *bil- (to know).[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bi.linˈdic/
  • Hyphenation: bi‧lin‧dik

Adjective

bilindik

  1. That which is known.
    Synonym: bilinen

Declension

Predicative forms of bilindik
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) bilindiğim bilindik miyim?
sen (you are) bilindiksin bilindik misin?
o (he/she/it is) bilindik / bilindikdir bilindik mi?
biz (we are) bilindiğiz bilindik miyiz?
siz (you are) bilindiksiniz bilindik misiniz?
onlar (they are) bilindik(ler) bilindik(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) bilindikdim bilindik miydim?
sen (you were) bilindikdin bilindik miydin?
o (he/she/it was) bilindikdi bilindik miydi?
biz (we were) bilindikdik bilindik miydik?
siz (you were) bilindikdiniz bilindik miydiniz?
onlar (they were) bilindikdiler bilindik miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) bilindikmişim bilindik miymişim?
sen (you were) bilindikmişsin bilindik miymişsin?
o (he/she/it was) bilindikmiş bilindik miymiş?
biz (we were) bilindikmişiz bilindik miymişiz?
siz (you were) bilindikmişsiniz bilindik miymişsiniz?
onlar (they were) bilindikmişler bilindik miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) bilindiksem bilindik miysem?
sen (if you) bilindiksen bilindik miysen?
o (if he/she/it) bilindikse bilindik miyse?
biz (if we) bilindiksek bilindik miysek?
siz (if you) bilindikseniz bilindik miyseniz?
onlar (if they) bilindikseler bilindik miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*bil-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “bil-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading