blatteus
Latin
Etymology
blatta (“clot of blood”) + -eus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈbɫat.te.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈblat̪.t̪e.us]
Adjective
blatteus (feminine blattea, neuter blatteum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | blatteus | blattea | blatteum | blatteī | blatteae | blattea | |
| genitive | blatteī | blatteae | blatteī | blatteōrum | blatteārum | blatteōrum | |
| dative | blatteō | blatteae | blatteō | blatteīs | |||
| accusative | blatteum | blatteam | blatteum | blatteōs | blatteās | blattea | |
| ablative | blatteō | blatteā | blatteō | blatteīs | |||
| vocative | blattee | blattea | blatteum | blatteī | blatteae | blattea | |
Derived terms
References
- “blatteus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- blatteus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.