bortstötning

Swedish

Etymology

From bort +‎ stöta +‎ -ning.

Noun

bortstötning c

  1. rejection, repulsion

Declension

Declension of bortstötning
nominative genitive
singular indefinite bortstötning bortstötnings
definite bortstötningen bortstötningens
plural indefinite bortstötningar bortstötningars
definite bortstötningarna bortstötningarnas

Further reading